Hoe compost maken?

Goede grond, die de basis vormt van een gezonde tuin, komt zelden in de natuur voor en moet gecreëerd worden. Een van de beste manieren om de vruchtbaarheid en consistentie van bestaande grond te verbeteren, is door je eigen compost te maken.

Bijna alle inheemse bodems hebben een tekort aan voedingsstoffen en structuur (fysieke toestand), en de meeste zijn te kleiachtig, rotsachtig, mager of zanderig, wat resulteert in een minder dan ideale omgeving voor plantengroei.

Het verbeteren van de bodem met compost en andere voedselrijke stoffen zoals dierlijke mest of regenwormen zal de structuur, textuur, beluchting en het vermogen van de bodem om de bodem vast te houden verbeteren.

Het helpt ook bij erosiebestrijding, pH-balans en een gezonde wortelontwikkeling.

WAT IS COMPOST?

In zijn ruwe vorm bestaat compost uit materiaal op basis van bruin koolstof, zoals dode bladeren en kleine takken, en materiaal op basis van groene stikstof, zoals gemaaid gras, verse planten en kruidenkeukenresten.
composteren is het proces waarbij deze grondstof door ontbinding met behulp van nuttige insecten, regenwormen en micro-organismen (bacteriën en schimmels) wordt omgezet in een bodemachtig materiaal, rijk aan voedingsstoffen, dat wordt toegevoegd aan de bestaande bodem.

HET COMPOSTEERPROCES

Composteren kan zo simpel zijn als het zelfstandig laten ontbinden van een stapel plantenresten. Dit wordt passieve of koude compostering genoemd. Dit kan echter een jaar of langer duren, met inconsistente resultaten.

Actief of heetcomposterenversnelt de afbraak door zuurstof toe te voegen (de stapel om te draaien), vocht toe te voegen en te zorgen voor de juiste koolstof-stikstofverhouding. Hierdoor kunnen de micro-organismen hun werk efficiënter doen en stijgt de kerntemperatuur naar 49-71 graden Celsius, waardoor het proces wordt versneld door de stapel te "koken". Door deze tactieken toe te passen, kan composteren in slechts 1 tot 3 maanden worden bereikt.

HOE COMPOST MAKEN?

• Afbreken: Snij of versnipper plantaardig materiaal in kleine stukjes om het oppervlak te vergroten, waardoor micro-organismen het sneller kunnen verteren.
• Laag: Leg eerst enkele centimeters twijgen of stro om drainage en beluchting aan de onderkant te garanderen. Wissel lagen bruin (koolstof) en groen (stikstof) materiaal op elkaar af – net als een schaal lasagne – zodat de materialen gelijkmatig verdeeld zijn en gemakkelijk toegankelijk zijn voor micro-organismen.
  Werk af met een toplaag van bruin materiaal om ongewenste geurtjes te helpen verminderen.
  Vul een kleine compostbak zoveel mogelijk, of maak een stapel van een meter diep.
• Een activator toevoegen: Activators kunnen, hoewel niet noodzakelijk, worden toegevoegd om de ontbinding te starten.
  Natuurlijke activatoren zijn onder meer kippenmest, smeerwortelbladeren, gemaaid gras en vers (zaadloos) onkruid. Andere activatoren of starters worden commercieel vervaardigd en online beschikbaar.
• Voeg vocht toe: geef de stapel net genoeg water om hem te bevochtigen, en herhaal dit af en toe als het niet regelmatig regent. Te veel water kan de hoop drassig maken en de kerntemperatuur doen dalen, waardoor de ontbinding wordt vertraagd.
  Niet genoeg water kan de ontbinding vertragen of volledig stoppen. De consistentie moet vergelijkbaar zijn met die van een vochtige spons die is uitgewrongen. Om het vochtgehalte te controleren, neemt u een handvol compost en knijpt u deze uit. Als er water uit komt, is de stapel te nat. Als er geen druppels zijn, is de stapel te droog.
  Een paar druppeltjes bij het uitknijpen geven aan dat het vochtgehalte precies goed is.
• Afdekken: leg zeildoek, plastic zeilen of hout over een open stapel om warmte en vocht vast te houden.
• Beluchten: Draai de compost elke 1 tot 3 weken om met een vork of draai als je een trommel hebt.
  Dit is ook een goed moment om indien nodig meer water toe te voegen om ervoor te zorgen dat alle delen van de hoop vochtig blijven.
• Geuren neutraliseren: Voeg indien nodig kalk of calcium toe om vliegen af ​​te weren en geuren te neutraliseren. Als de compost een ammoniakgeur ontwikkelt, voeg dan meer koolstofrijke materialen toe, zoals droge bladeren of stro.
• Bewaak de temperatuur: De interne temperatuur van de stapel kan worden gecontroleerd met een compostthermometer.

DE MILIEUVOORDELEN VAN COMPOST

Omdat keuken- en voedselafval tot een derde van al het huishoudelijk afval uitmaakt, is composteren een geweldige manier om uw afval en uw ecologische voetafdruk te verkleinen.
Wanneer organisch materiaal op stortplaatsen belandt, ontbreekt het aan de voorwaarden die nodig zijn voor een optimale afbraak, waardoor schadelijk methaangas ontstaat in het proces dat bijdraagt ​​aan de opwarming van de aarde en de klimaatverandering.
Met compost bakken aan het aanrecht kunt u uw afval gemakkelijk opbergen voordat u het aan uw compost bak of stapel toevoegt.

COMPOST DIT NIET

• Afval van vleesetende dieren, waaronder honden en katten, kan gevaarlijke parasieten en bacteriën bevatten die moeilijk te verwijderen zijn met traditionele composteringsmethoden.
• Vlees, botten en visafval verteren langzaam. Ze kunnen ook ongedierte aantrekken en onaangename geuren veroorzaken.
• Olie, vet of kookvet breekt langzaam af en trekt ongedierte aan en veroorzaakt geurtjes.
• Grote stukken hout verteren te langzaam.
• Onder druk behandeld hout of bielzen bevatten schadelijke chemicaliën.
• Plantaardig materiaal zoals gemaaid gras dat is behandeld met chemische bestrijdingsmiddelen of kunstmest moet worden weggelaten. Het is belangrijk om schone organische compost te produceren, vooral als je voedsel verbouwt, zodat je jezelf niet blootstelt aan chemicaliën die gevaarlijk kunnen zijn voor je gezondheid.
• Houd zaden van invasieve planten zoals wiet en vlinderstruik buiten, evenals onkruidzaden, die kunnen ontkiemen als de compost niet gedurende voldoende tijd een voldoende hoge temperatuur bereikt. Bij 60 graden Celsius duurt het 30 dagen om de meeste wietzaden te doden.
• Introduceer geen zieke plantenresten, omdat ziekteverwekkers in de afgewerkte compost in leven kunnen blijven en zich kunnen verspreiden naar gezonde planten in de tuin.